Eğitim hayatım boyunca abimi kovalardım okul okul. Ben okula başladığımda kendisi ortaokuldaydı, ortaokula geçtiğimde liseye geçti, liseye başladığımda ise üniversiteyi kazandı ve biz hep aynı okullarda okuduk hiç birbirimiz görmeden. Liseye başlayana kadar yokluğunu hissettim abimin hep. Yani yokluğundan şikayetçi olmadığım tek eğitim kurumu liseydi. Lisedeyken beraber büyüyecek başka bir insan bulduğum için belki de daha doğrusu lisedeyken büyüyecek başka bir insanın beni bulmasındandır belki şikayetsizliğim.
Birinci sınıftayken ben en arkada kocaman bir çocuğun yanında otururdum. Zaten çoğu zaman orda olduğum ya da olmadığım bile anlaşılmazdı bu büyüklük yüzünden. On dakikalık tenefüslerde beş dakikalık yol katedip sevdiğim insanları görmeye giderdim. Bu git geller arasında beraber büyüyeceğim insan tarafından farkediliyor oluşum, muzip bir şaka gibi şu an aklımda..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Aşkın Tarifleri
Size aşkı tarif edeyim mi? Aşk eşittir tüm sevgi ile bağdaştırdıklarınız! Aşk, sizin tüm umutsuzluğunuz Ve aşk sizin tüm umudunuz! Ve üzgün...
-
daha fazla özlemeyeceğim, daha fazla özlemeyeceğim, daha fazla özlemeyeceğim, daha fazla özlemeyeceğim , daha fazla özlemeyeceğim, daha...
-
Bir damla yaş süzüldü mü yüzünden, toplamda bir saniye bile sürmeden düştü mü yere gözlerinin önünden? Bir gün birini gördün. Şöyle ...
-
Biliyorum çok uzun gözüküyor ama güzel okuyun. Güzel olduğunu söylediğim için değil ama yazı olduğu için okuyun olur mu? kuş gibiyim. f...
dilek tutulası bir anda yazmışım..
YanıtlaSil