Yaramaz...

  Ben küçükken çok uslu bir çocuktum, en azından annem öyle diyor. Büyüyünce yaramaz oldum, küçükken çok işe yararmışım demekki! Kanımca yaramaz çocuk yoktur, aslına bakarsanız yararlı çocukta yoktur. Geçte olsa farkediyorum ki çocukların ne kadar haşarı yada uslu olduğunu anlatabilecek en saçma sıfatmış bu. Yaramaz yada yararlı! bir çocuktan yarar sağlamak gibi bir düşünceniz mi var yoksa?
  Eğer gerçek manasıyla kullanacak olursak hayatımın en yaramaz evresini geçiriyorum. Yaramazım evet fazlasıyla hem de. Ne kendime bir yararım var nede bir başkasına hatta şu aralar aileme fazlasıyla zararım bile var. Google diyor ki;  "ASALAK, bir canlının içinde ya da üzerinde sürekli ya da geçici olarak, onun zararına yaşayan başka canlı, parazit anlamına gelmektedir. Yani diğer bir deyişle başkalarının sırtından yaşamını sürdüren canlı demektir." Eğer bugün yazılmış bir sözlük olsaydı ailem asalak kelimesinin yanına eminim bknz. U.E.T. yazardı.
  Dün akşam biri ne kadarda çekilmez ve aksi biri olduğumu hatırlattı. Hatırlattığı diğer şeyler ise şöyle devam ediyor burnundan kıl aldırmayan, kaybetme korkusu olmayan, kelime oyunları oynamayı seven ve son olarak ne kadarda "Kaybeden" biri olduğum gerçekleriydi. Düşündüm ve aslında bütün bu sıfatlarla, küçükken olamadığım ve yirmibeşimde erişebildiğim "YARAMAZ"lığımdan bahsediyor. Evet kabul ediyorum aksi biriyim, evet kabul ediyorum alınganım, evet kabul ediyorum kocaman bir yaramazım.
   Bütün bunlar ışığında yinede bana teşekkür etmelisiniz. Ne de olsa bu yaramazlığım yüzünden kendinizi bu kadar yararlı buluşunuz. Size değer katıyorum değersizliğimle. İyi ki varsın demenize gerek yok çünkü bir asalak olarak sizsiz yapamazdım..