12 Aralık 2011 Pazartesi

Kifayet gibi..

  "Kelimeler kifayetsiz kalır." Cümlesindeki kifayetsiz kelimesinin, kifayetsiz kaldığını düşünenlerdenim. Yalnız olmadığımı düşünüyorum.. Sonuç olarak kaçımız "kifayet" kelimesinin tam anlamını biliyoruz ki! Hepimiz tahmin ediyoruz. Hepimiz, şair burada kifayet sözcüğü ile yetersizliğe vurgu yapmıştır diyoruz. Halbuki yetersiz kelimesi bir çok şeye yeterli. Kaldı ki süslü cümlelerin, süsü olan kelimelerin kifayetsizliği (yoksa yerindesizliği mi demeliyim bilmiyorum) çok aşikar. Aşikar demişken, şaka şaka..! Tüm yazı boyunca kelimelerin yeterliliklerinden bahsedecek değilim. Bir de yazı dilinin zayıflığından falan bahsediliyor. Sanki konuşurken kullandığımız kelimelerle, yazarken kullandıklarımız farklıymış gibi. Gibi! Bence en kifayetsiz kelime "gibi"! Gibi ne ki, kim ki? Tek başına kullanılamayan kelime mi olurmuş canım.. Tek başına bir işe yaramayan kelime sanki hiç yokmuş gibi..!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Sence?

Derdi kendi ile olana derviş, Sevdiği ile olana mecnun diyorlar. Derdi varoluşsal olana ne dendiğini bilmiyorlar. Anlıyorum ki derdi derin o...